ben konuşamam yazarım
konuştuğumda zırvalarım
çünkü onu bile eksik vermiş bana tanrım
benim sesim cümlelerim kelimelerim
yüreğim eksik bir şiirdir benim
seni anlıyorum ve saygı duyuyorum
bir viraneyi aldın yuva yapmaya çalışıyorsun .
ee incitiyor seni içimdeki kırgın yanım
suçum neydi diyorsun ?
üzgünüm sevgili bu da sana kaderin cilvesi
o kadar olasılık arasında
payına düşürdü bir divaneyi
ve viraneyi
çek yoluna dicem
kurtar kendini benden
sana kıyamıyorum
ama bir yandan da farkındayım
seni en çok ben kırıyorum ...
hayat upuzun bir yol değil
ve ben yolun sonuna gönüllü yaklaşıyorum
o kadar boşvermek istiyorum ki
farkında değilsin
şu an bir yerde yığılıp kalmayı
ve kapayıp gözlerimi bir daha hiç açmamayı
ne gözlerimin feri var
ne içimde bir yudum umut
benim için sadece
sizsiniz masmavi bir bulut
ama ben konuşamıyorum
onu bile eksik vermiş beni yaradan
keşke değiştirmek mümkün olsaydı kaderi
ama hayat bu akasyamın düşleri değil ki
olurda bir gün ben gidersem
ya da sen bıkarsan mücadeleden
sevdiğini söyleyemeyen dilimden
yada seni kıran sesimden değil de
içinde onca yılın kırılmışlığını taşıyan bir çocuğun
yüreğinden sana
sonsuz sevdalar olsun
mutluluk seninle
güzel günler yoldaşın olsun....
Kayıt Tarihi : 21.1.2019 12:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!