Ruhumun Derinliği Şiiri - Emine Akdoğan

Sorma neredeyim; aklım nerede;
Aklımca,fikrimce neredeyim sence,
Dün gece yanıma gelen sen miydin?
Yoksa resmin miydi veya hayalin?
İn misin,cin misin; söyle sen kimsin?
Varolan biri var; içimde bence;
Hayalin,beni sana daldırır;
Bu kadar naz,yar usandırır,
Hırslı düşlerim, bazen kandırır,
Yanıma dün gece sen mi geldin,
Yoksa resmin miydi veya hayalin.
Bakışlarım inat ve direnişte,
Bekliyorum seni gördüğüm yerde,
Hayal mi,rüya mı aman be sen de,
Beklediğim yerde işte hayalin,
Sensin,yine sen; dün geceki resmin.
Sen neredesin,ben neredeyim?
Biraz tanısaydım,işte o derdim,
Dağınık gecelerin kucağında ben;
Her gece,yar diye yanıma gelen sen;
Acaba yar mıydı yanıma gelen.
Bu gece ben; bende değilim,
Hırslı düşlerimin esiri miyim?
Aynı değil dünle,bugünkü günüm,
Dünüme kızgınım,bugüne küsüm;
Ah! Ben kendi mi ne çok üz müşüm.
Hüznümün sonu yok; bitmez düşlerim,
Ben böyle gelmişim,böyle giderim.
Her gece yanıma gelen; sen kimsin?
Kaybolan yıllarımı sen çaldın,
Beni,düşlerimin kurbanı yaptın,
Kendini; parlayan ayna mı sandın?
Parlardı aynada o zaman cismin,
Ortaya çıkardı,sen olan resmin.

Resminim,cisminim,işte ben,senim,
Her zaman gördüğün; senin resminim,
Parlayan aynada,kendine bir bak,
Titreyen ruhunun cismi pek parlak,
Her gece,yanına gelen ruhunum
Hayal et parlayan ışık nerede?
Aklın neredeyse,ruhun o yerde,
Ruhun vücudunda,ruhun her yerde,
Yaşarım,ruhunun derinliğinde.