Muhsin Yazıcıoğlu'na Şiiri - Emine Akdoğan

Senin tertemiz duygularındı,
Bakışlarının manası,
İncecik ruhundu,sözlerine yansıyan
Sevgi dolu şefkat dolu,sıcacık.
Belli ki sığamadın, bu dünyaya.
O,Güzeller Güzeli'ni çok mu sevdin de
Sığamadın, bu dünyaya?
Ulaşmak istedin o, koskoca sonsuzluğa.
Bir sır vardı yüzünde,çözemediğim;
Bir sır vardı gözünde,bakıp da göremediğim;
Ki,öyle bir sır daha vardı ki sözlerinde,
Dinleyip de duyamadığım;
Sen,o kadar derin ve mânâ insanıydın ki,
Bu; yalnız sana aitti,sende gizliydi,
Yüreğin,kocamandı,mâtemliydi,
Çok düşünürdün insanlarını,
Onlar için nelerini vermedin,
Sevdin hep,merhamet ettin herkese;
Sen; çok büyük bir insandın Muhsin Hocam.
Bilmezdin değil mi?
O kadar kırmızılar sunuldu ki ardından,
Gözyaşları sel oldu,buraları viran,
Kalbimiz dayanamıyor,sensiz hayata,
Ne olur,o güzel gözlerinle bak bir daha,
Sonsuz diyarının gül bahçesinden,
Yeniden,güller açsın elinden;
Yeniden,filizlensin ocaklar;
O zaman kaybolur kara tuzaklar.
Seni hiçbir zaman unutmayacağım,
Her zaman ve her yerde anacağım,
Ruhun,şimdi benim yanımda;
Benim ruhum da,senin yanında
Kenetlenir yine,kalbimiz,
Sonsuzlukta,
O,Güzeller Güzeli'nin yanında,
Sıcacık,şefkatle,sevgiyle,
Bir daha,asla üşümeyiz.