Ruhumun Aynaları Şiiri - Evren Bılgın

Ne hızlı akıyorsun zaman.
Kiminle, ne ile yarışıyorsun?
Gecenin gündüzle yarışına,
Sen ne için katılıyorsun?
Bırak örtsün gündüzün üstünü gece,
Bırak ayartsın yazlar baharları.
Yoksa kıskanıyor musun,
Güneşin ayla saklambacını?
Akarken götürmesen ne olur ki,
Yüzümüzün gençliğini, güzelliğini?
Ruhumun aynalarına bakarken,
Ben bile tanıyamıyorum kendimi.
Siyah beyaz fotoğraflar gibi,
Rengini kaybetmiş anılarımız.
Düşlerden rüyalardan ibaret oldu,
Geleceğe dair umutlarımız.
Dur desem durmuyorsun biliyorum.
Aslında herşeyin efendisi sensin.
Ahir zaman demişler eskiler bu günlere,
Dilerim artık nihayetin gelsin.
Ömrün yarısını 5 aştık, bakalım.
Buradan selam olsun üstad Cahit'e!
Saçlara aklar yavaş yavaş inerken,
Gülümserim delikanlı çağımdaki cevhere...