Beni atsalarda, bu keşmekeşin içine,
Tüm umutlarımı, yaşadığım anıları, saklasalar da benden,
Kimsenin bilmediği soğuk, ıssız yelerde bıraksalar da bedenimi,
Ruhumu! götürseler’de gitsem, bir masal ülkesinin düşünü görsem.
Sonra,o güz yaprakları, sarsa üzerimi,
Dünya ile taşlaşmış olan, bu kalbi bıraksam! ,
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
