Ruhumu Eritecek Şiiri - Bahattin Tonbul

Anılar hayaller kaybolup gittiği yerden
Bir ses ver ki o bana,sevdama yetişecek
Ölüm hayallerimi terk edip gitti birden
Bu yalnızlık bu hasret ne zaman eritecek

Yağmur yağacak yarim doldursana testimi
Doğacak bak güneşin,rüzgarınsa estimi
Deniz deniz kokuyor,aşkın gönül kestimi
Bu yalnızlık bu hasret ne zaman eritecek

Bakışların geçmiştir,sevdiğin o güzele
Yüreğinde esmiştir,dilek versen özele
O yar benden ayrılmış,hayalinde gezele
Bu yalnızlık bu hasret ne zaman eritecek

Saçların da ilk bahar,yazı ne zaman gelir
Hergün yeni silbaştan,hayalleri belirir
Gece karanlıkların,gölgesinde gezilir
Bu yalnızlık bu hasret sevdamı eritecek

Geçmişine bir baksan,karanlıklar yok olur
Sensiz sevdanı çeken,gönüllerde kaybolur
Yanağından bir öpen,inan gerçek lal olur
Bu yalnızlık bu hasret ne zaman eritecek

İçindeki sevdanı,kurtardım onu kirden
Seni seven hakikat,alıp götürdü birden
Acı çeken aşıklar,aldı cenneti yerden
Bu yalnızlık bu hasret ruhumu eritecek
Bahattin Tonbul
3.3.2012