Ruhuma Zararsın..
Sendelenmiş aşklardan hayır gelmez bir daha.
Bir bozgun bir sevecen olur mu aşk?
Tarumar gönlümde garip gülümsemeler.
Bu halinle sen ruhuma zararsın.
Sen bitmeyen gecemde ne ilk ne de son kararsın.
Darmadağın hayallerden umutlarım var benim.
Sen gözlerimi çalansın.
Bedenim ölmüş, ruhum can çekişir.
Issız ruhumdaki tek talansın.
Sanki zindan yeri ruhum sen olunca.
Boğuluyorum yatağımda karanlığında gecelerin.
Kanıyor şimdi hiç acımaz dediğim yerlerim.
Yokluğunun korkusunun yaşadım ben,
Tıpkı mezarlıkta yalnız kalmış küçük bir çocuk gibi.
Seni kaybettiğim günler oldu,
Tüm sevdiklerim ölmüştü sanki, o kadarki acıydı.
Seni beklediğim günler oldu, sanki yerin dibindeydim.
Hep bir umutla bekledim gelmeni, sen hiç gelmedin.
Geceler çok karanlıktı, çok uzundu hem de çok uzun.
Sabah hiç olmayacak gibi,
Olsa da ne olacaktı sanki, sen yine olmayacaktın.
Yollarda bir o yana bir bu yana giderken, bilmeden nereye gittiğimi.
Kan oldu göz yaşlarım,
Ağladığımı tanımadığım insanlar seyrederken, hıçkırıklarımı gizledim ben.
Ben senin için yaşarken sen bensiz yaşıyordun.
Ölüme inandım, sana inandığım kadar,
Sensizlik ölüm, ölmekse sensizliktendi.
İşte ben böyle sevdim seni,
Sense hiç bilmedin sensizliğimi..
Kayıt Tarihi : 10.4.2007 14:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatta çok az şey terkedip giden birinin arkasından bakmak kadar zordur..
Sultan
TÜM YORUMLAR (3)