Kaybettiğim yare,şiirler yazdım
Oda beni ansız,koyup terk etti
Onun sevdasını,tenime kazdım
İçimdeki ateş,ruhuma yetti
Her şiirimde ondan bahsettim
Yaşanan aşkımı,kalbe hapsettim
Onsuz yaşanılmaz,cana kastettim
Oda beni ansız,koyup terk etti
Yıllar sonra gördüm,yolda yürürken
Issız gecelerde,itler ürürken
Uzaklardan bakıp,bana gülerken
İçimdeki ateş,ruhuma yetti
Yanında kocası,merhaba dedi
Aşık olan şair kimsin sen dedi
Yüzüne bakıp da,umut vermedi
İçindeki ateş,ruhuna yetti
Uğruma şiirler,sen dizmedin mi
Göklere adımı,hep çizmedin mi
Nasıl tanımazsın,özlemedin mi
Meşhur eden aşkım,deli mi etti
Gözlerime bakıp,dinle hey kadın
Marifet sendeyse,iyice sakın
Terk edip gidince,bitti o hakkın
İçimdeki ateş,ufkuma yetti
Senden ilham alıp,yazaydı bu ten
Kalbindeki kanı yakardı beden
Yüzüme koyduğun,sıcacık busen
Hakta ateş olup,ruhuma yetti
Keramet sen isen,eşin olurdu
Koluna taktığın,şair kalırdı
Şiir yazan adam,nasıl solurdu
İçimdeki ateş,ruhuma yetti
Bahattin Tonbul
21.7.2011
Kayıt Tarihi : 25.7.2011 19:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir aşık sevdiği ile birleşemeyince ona şiirler yazmış ve zamanla şair çok meşhur olmuş.. birgün bir yerde şiir dinletisine şairin eski sevdiği kadın çıkar şaire seslenir Şair tanımazlıktan gelir kadın şaşırır nasıl olur sen benim uğruma şiirler yazmadın mı bana yazdığın şiirlerle meşhur olmadın mı der? Şair gayet sakin hayır der eğer böyle birşey olsaydı şu koluna taktığın bayda şair olması gerekti demiş ve kadın şaşırıp kalmış.......bu hikayeyi anlatan bir şiir di? .....6+5
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!