Bu Aşkta İkimizde Kendimizi Zorladık;
Sen Dürüst Kalabilmek İçin Kendini
Ben Seni Affedebilmek için Beynimi
Ama Ne Sen Alışkanlıklarından Vazgeçebildin
Nede Ben Senin Yanlışlarını Affedebildim
Ve şimdi ikimizde Kaybettik
Sevda tepesindeki umut dağına
Çıkma deli gönül sakın ha çıkma
Söz verip te cayan insan oğluna
Kanma deli gönül sakın ha kanma
Hayaller üstüne yarınlar kurma
Sözlerim suskunluğumda gizliydi
Gözyaşlarım gülüşlerim de
Ne sesimi duyan oldu
Nede gözyaşımı silen
Şu koskoca Dünya'da
Yok mu hiç insan kalabilen
İnsan İşte;
Sahteside var Kahpeside
İşi Düşenler Şirinleri
İşi Bitenler Gargameli Oynuyor
Zor Zamanında HIZIR'ı Beklerken
Düşene İlk Tekmeyi Kendisi Vuruyor
Artık ne dilimde şiir
Ne gönlümde şehirsin
Artık ne benim dünyam
Nede Ahiretimsin
Benim gönlüme dert oldun
Sevda Fukarası İnsanlar,
Yaşamayı Nefes Almaktan İbaret Sanıyorlar
Hayatlarında Filizlenen Güzellikleri Kırıp Atarak
Kalplerindeki Çöllerde Kayboluyorlar.
Kucağına İlk Aldığında Ben, Kanatsız Bir Melektim..
Benim Yüreğime Sevgiyi, İnsanlığı Sen Ektin
Başıma Ne Geldiyse Ben, Senin Yokluğunda Çektim
Kalk Gel Sarıl Bana Annem, Dayanacak Gücüm Kalmadı
Yokluğunda Ben , Herkesi Senin Gibi Sandım
Kalleşten Mertlik
Cimriden Cömertlik
Zalimden Merhamet
Karaktersizden Asalet
Yüreksizden Cesaret
Vicdansızdan Şefkat
Gözyaşların ancak mutluluk olup aksın gözünden
Acı keder dert tasa uzak dursun özünden
Saadetten başka cümle dökülmesin sözünden
Hiç batmasın Güneş senin o nurlu yüzünden
Nereye Gidersem Gideyim, Yolum Sensin..
Ne Şarkıdır Aşk, Ne Hikaye, Ne de şiir
Aşk Bir Rüyadır, Onu Görenler İyi Bilir
Her zaman mutlu uyanmasak ta
Onun kabusu bile bize mutluluk verir
Kalbimizdeki misafir için her zorluğa göğüs gereriz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!