Ruhum Uçar Göklerde Şiiri - Emine Sipahi

Bir fırtına koptu İzmir ilinde
Çektiler ipimi kaldım derinde
Bilmezler ne çektiğimi, kaderim dillerinde
Ruhum uçar göklerde ,annemle.

Şimdi hiç kimsesiz kalsam bile
Yaralarımı sara masam bile
Ümidim var, bir gün bitecek bu çile
Ruhum uçar göklerde, annemle.

Dağların arkasına atılsam da
Gözümde ki yaşlar sel olsa da
Vurup kanatlarımı kırsalar da
Ruhum uçar göklerde ,annemle.

Bir kuş olsam ,ruhunla dolaşsam
Seyretsem evreni aşık olsam
Bulutlara yatırsan beni ,yine uyutsan
Ruhu uçar göklerde , annemle.

Irmak olsam seninle şarkı söylesem
Diyar... diyar gürleyerek dolaşsam
Sığ bir köşede beni kollarına alsan
Ruhum uçar göklerde annemle.

Rüzgar olsam ıslık çalsak birlikte
Dağ tepe aşsak sonsuz evrende
Sevgimizi yazsak tüm yüreklere
Ruhum uçar göklerde ,annemle.
Ruhum uçar,
Ruhum uçar göklerde, annemle.