Kapat gözlerini…
Yüreğimin derinliklerine basamak basamak in.
Her basamakta sen varsın:
Birinde neşeyle parlayan,
Birinde kırgın, hüzne dokunan;
Birinde aşkla çoğalan,
Birinde yorgunluğa yaslanan…
Bil ki sen nasılsan, ben de öyleyim;
Çünkü ben senin aynanım.
Kendinde beni görürsün.
Bu basamaklar sadece bir vesile
Ruhumun seni yansıttığı gizli bir geçit.
Öyle bütünleşmişiz ki,
Ayrılığın adı yok artık.
Karıştık…
Kim ben, kim sen çözülemiyor;
Ne ölçülebiliriz, ne de sınırlanabiliriz.
Ve yüreğimin son basamağında aşkımız duruyor.
Son durağa geldik… Bekle.
Cennet kapılarının açıldığı o büyük bahçeye giriyoruz şimdi.
Gözünün gördüğü her yer yemyeşil:
Akarsular, denizler, şelaleler…
Üstte, altta, sağda, solda her yönde
renk renk bahçeler, mis kokulu çiçekler,
cennet güllerinin “merhaba” dediği enfes bir âlem.
Tek bedende tek ruhuz.
Keşfedilmemiş dünyalar bekliyor bizi;
hiç koklanmamış afrodizyak rüzgârlarla…
Dokunulmamış, hissedilmemiş
ve deja vu’su bile olmayan enerjiler
sararken bedenimizi,
senin düşüncenle şekillenen bir âlemdeyiz.
Şimdi aç gözlerini…
Artık gidişin yok benden;
çünkü ruhun, ruhuma
çoktan harmanlandı.
Kayıt Tarihi : 25.11.2025 16:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
17 Ekim 2023 te yazdığım "Ruhum Ruhuna Harmanlandı" şiirimin revizesidir. Kuantum Düşünce Tekniği eğitimleri almış biri olarak, biraz hayal kurdurmak istedim. Ruhların birbirini onaylamasıyla mümkündür, ruhların anlaşması ve hatta ikiz ruhların buluşması. Ayrıca Hermann Hesse’nin “Basamaklar”ındaki metafizik yükseliş/dönüşüm hissi ile kuantum düşünce tekniğinin birlik, enerji, yansıma temalarını işlemek istedim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!