Susmuştu tüm sözler kalbimde...
İlk kez bedenim yaşıyor;
Ruhum ölüyordu...
Birkaç damla gözyaşı süzülürken toprağıma...
Ne bir ses var, ne bir seda...
Mutlu olma sanatının bir kolu kesilmişti;
Aşkın elleri yoktu sarılacak...
Susmak, suçtu gözler konuşurken...
Giyotine kurban olmuştu bir çift el, bir parça kol...
İstesem de sarılamıyorum, ruhum ölüyor...
İlk kez bedenim yaşıyor...
(13.03.2007)
Kayıt Tarihi : 15.3.2007 07:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)