Ruhum neden hicranda! Şiiri - Mustafa Ci ...

Durma
Bir kez de sen kalbinle bak
Maviyle şekillenen yıldızda bir inşirah

Sonsuzluk
Halini ne kadar latif anlatırlar
Ruhun derinliğini ancak böyle yansıtırlar

Kararan
Bu geceler, kimi deşifre ederler
Gündüz için meşk ederek neyi tercih ederler

Hakikatin
Membaından beslenen pak yürekler
Kim için seferberler, kimi zikreder o kalpler

İffetin,
Edebin, hayânın, her daim mananın
Bu hasletlerden uzak edinilen kavli zararın

Âdemi
Hakikatin, her mahlûkatın, o zamanın
Nihayetinden uzak geçirilen bir zevki sefanın

Tefekkür
Edildikçe ruhumu ince bir sızı alıyor
Katlanılan onca çilelerden kimler ibreti soluyor

Dünya
Kime kalıyor, günahı kimleri kuşanıyor
Mahşer neyi anlatıyor, kabirler ibretle bize bakıyor

Yürüdüğüm
Onca loş yollarda gemsizdir bu halim
Düşe kalka yürüdüğüm takatsizdir dizlerim hederim

Nefesin
Yetişmez sanki fırlayacak şu yüreğim
Ah nura hasreti yaşayan yüreğim, haşyette gözlerim

Bilirim ki
Acizim, halk edendir benim sahibim
Yalnız ona niyaz ederim, ahirimden ümitle haz ederim

Efendim
Sana hasretim, seninle aşkı terennüm ederim
Ne kadar sefil olduğumu bilirim, emanetin için nefeslenirim