Ruhum İnce Çaresizken Üzülsem

Ruhum ince çaresizken üzülsem
Hicranların süzgecinden süzülsem
Çark içinde pestil gibi ezilsem
Dili şeyda bülbüllerden sor beni

Kırılmaktan incimekten yoruldumI
Yar gönlüne taht yaptım da kuruldum
Yaram derin el sürülmez vuruldum
Cananımdan can diyenden sor beni

Hayat çile yumağından sarılır
Aşk çilesi zata mahsus darılır
Hayat dersen kağıt gibi karılır
Varılacak menzil uzak sor beni

Ben derdimi ellerimle dereyim
Kader çarkı ne diyeyim de yereyim
Siz demeden ben sözümü sereyim
Umut varsa hayallerden sor beni

Hecelerin bütününü bitirsem
Yar uüruna ben aklımı yitirsem
Alıp yari Toroslara götürsem
Çam kokulu yaylalardan sor beni

Ruh yarası yar olmadan sarılmaz
Diyeceksin seven insan yorulmaz
Gurbet elden sıla uzak varılmaz
Gülşenlerde bülbüllere sor beni