Ruhum Da Terk etti Bedenimi

Sabahın ilk saatiydi.
İçimdeki sıkıntı belliydi…
Boğazıma dayanmış bir bıçak gibiydi.
Gençliğime acıyorum,günlerime yanıyorum.
Hak etmediğim acılarla kıvranıyorum…
Yaranamıyorum bu topluma sanki.
İnsanlar mı kör olmuş yoksa ben mi görünmez olmuşum.
Artık insanlara kendimi anlatmaktan yorulmuşum…
Paketim deki son sigaranın dumanına bağlı olmuşum.
Bağlandığım hayattan kopup gitmişim.
Yağmurlar yağar ıslatmaz beni,
Güneş ısıtmaz bedenimi.
Hangi yürekli aldı sevdiğimi?
Hangi delikanlı arkamdan vurdu da aldı hayallerimi?
Ruhum da terk etti bedenimi.
Sahte dünyam adaletin yetmedi mi…