Ruhum Acıyor Şiiri - Sempatikşair Emrah

Nasıl olduğumu bilmiyorum ruhum acıyor
Bir kelebek gibi hissediyor yüreğimide
İnsan aslında deli gibi koşmak istediği yere adım bile atamıyor
Ne demiş şair fazla yakınlığın getirdiği uzakliktayiz
Gönlümüz bir çare acılara tutunmak istiyor her daim boyun bükuyoruz tüm acilara
Gönlüm divane bir sarhoş gibi gözyaşlarımda boğulmak istiyorum bu gece
Nasıl olduğumu bilmiyorum ruhum acıyor
Can çekişen gözyaşlarım puslu siyahinda boğulmak istiyorum umarsızca
Kahreden hikayelerin koynunda uyumak istiyorum bu gece
Zincirleri çekmişim kalbime kapatmisim gönül dergahimi dünyaya
Nasıl olduğumu bilmiyorum ruhum acıyor
Haykırışlarımin hapsinde mahkum oluyorum
Prangalar çekiyorum dilimdeki tüm misralarima ben sonsuzluğu istiyorum bu gece
Özgürlüğümu özlüyorum bazen gülmeyi şeref saydığım günlerim geliyor aklıma ben kendimi özledim bu gece nasıl olduğumu bilmiyorum ruhum acıyor