Ruhum Acıyor Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Pejmürde ahvalim ben bende yokum
Bedenim titriyor ruhum uçuyor
Öyle boş laflara sözlere tokum
Balyoz inmiş gibi ruhum acıyor.

Gören öcü görmüş gibi kaçıyor
Ne kimse gelipte kapım açıyor
Kan revân olsada umrumda değil
Yaralarım değil ruhum acıyor.

Çirkef hengâmeden çıkarım bir gün
Bunun hesabını sorarım bir gün
Sanma bir gün değil inan ki hergün
Yüreğim dayanmaz ruhum acıyor.

Sezâi meyletmez paraya pula
Hele boyun eğmez bir zalim kula
Bütün güzellikler heybemde zula
Kesilmiş yollarım ruhum acıyor.