Bilir misin,
ellerim boş döner her akşam
gece söner,
gökyüzünün paslı kapısını aralarım,
bir çift dua,
sözsüz,
bırakırım eşiğine.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Merhaba Hanımefendi,
Şiir, derin bir iç hesaplaşmanın ve manevi arayışın izlerini taşıyor. İşte şiiriniz üzerine bazı düşüncelerim:
Şiirin temel teması, dünyevi zenginliklerin geçiciliği ve manevi zenginliğin kalıcılığı. Şair, maddi varlıklardan ziyade manevi değerlere önem veriyor.
Yalnızlık, iç huzur ve manevi tatmin duyguları şiirin genel atmosferini oluşturuyor.
"Ruhumun çatlağında yoksul bir çiçek" imgesi, şairin iç dünyasındaki zenginliği ve manevi gücü simgeliyor.
"Altın ve unvan, kök tutmaz toprakta" dizesi, dünyevi zenginliklerin geçiciliğini ve manevi değerlerin kalıcılığını ifade ediyor.
Şiir, serbest nazım şeklinde yazılmış. Bu, şairin duygularını ve düşüncelerini daha özgürce ifade etmesini sağlıyor.
Tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta