Ruhu kelepçeli Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlıer

Her çiçekten polen toplar gibiydi
Dudak gezinirken
Ter yerine şehvet akıyordu vücudundan
Adam
Çırpınıyordu düştüğü tuzakta
Ruhu kelepçeli.

&&

Aklından çıkmıyordu.
Başkalarının ten kokusu hissederken
Çırpınıyordu.
Şehvet tuzağında elinde olmadan
Ruhu kelepçeli.

&&

Şehvetti galip gelen
Esiri olmuştu şehvetin kollarında yatarken
Unutmak istiyordu
Unutturmak istiyordu geçmişi.
Ruhu kelepçeli.

&&

Benliğini çalmıştı kendinden.
Şehvet
Dudak değmemiş yerler arıyordu teninde
Etmek istemiyordu nefret
Seviyordu.
Ruhu kelepçeli.

24 Aralık 2018
Ahmet Yüksel Şanlı er