Hamlesiz, fikir iman keşmekeşi içinde,
Düşünce hayatının suikastına kurban,
Mevhumlar kullanılır bir anarşi içinde,
Kafası alt üst olmuş ruhu ışıksız insan.
Manevi yükselişler insanın özünde var,
Şekiller ötesini arzulayıp durmadan,
Özünü inkâr eden, eder insanı inkâr,
Mümin nasıl kurtulur nefsine gem vurmadan?
Ey tarihin çileli, fakat soylu milleti!
Allah'ı tanımayan, rahmetle anılır mı?
Göklerle kucaklaşır, Kevser medeniyeti,
Yaratılan yanılır, Yaratan yanılır mı?
Kayıt Tarihi : 25.11.2020 16:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tolstoy’un "İnsan Ne İle Yaşar" adlı kitabında; Çiftçi Pahom’un hazin ve ibretlik öyküsü yer alır. Sıradan kendi halinde bir çiftçi olan Pahom, daha zengin bir hayatın hayalini kurmaktadır. Uzak bir yerlerde, cömert bir reisin karşılıksız toprak verdiğini duyunca, daha çok toprak elde etmek için reise gidip talebini iletir. Gerçekten de Reis herkese istediği kadar toprak veren cömert biridir. Pahom’a “Sabah güneşin doğuşundan batışına kadar katettiğin bütün yerler senin. Fakat güneş batmadan yeniden başladığın yere dönmen lazım.” der. “Yoksa bütün hakkını kaybedersin.” Pahom güneşin doğuşuyla beraber başlar yürümeye. Tarlalar, bağlar, bahçeler geçer. Tam geri dönecekken gördüğü sulak bir araziyi es geçemez.Şu bağ, bu bahçe derken bakar ki güneşin batmasına az kalmış. Koşar, koşar, ama kesilir takâti. Halsiz adımlarla yürümeye devam ederken, Pahom’un burnundan kanlar damlamaya başlar. Başladığı noktaya iyice yaklaşmışken, bir an yığılır yere ve bir daha kalkamaz... Reis olanları izlemektedir. Çok kereler şahit olduğu olay yeniden vuku bulmuştur. Adamlarına bir mezar kazdırır. Pahom’u bu mezara gömerler. Reis; Pahom’un mezarının başında durur şöyle der: “Bir insana işte bu kadar toprak yeter!” ''Mütemadiyen biriktirmek istiyoruz. Yiyemeyeceğimiz kadar erzak, giyemeyeceğimiz kadar kıyafet, kullanamayacağımız kadar eşya, oturamayacağımız kadar ev… Gözlerimiz midelerimizden, arzularımız ihtiyaçlarımızdan daha büyük… Ve insan yaşlandıkça besler, gençleştirir arzularını. Biriktirdikçe hayata olan bağlarını artırır. Öyle bağlanır ki hayata, bir gün bu diyardan göçüp gideceği fikri zamanla yitip gider aklından… Tüketmeye de çok meraklıdır insan. Biriktirdiği paranın, eşyanın, malın mülkün yanında zamanı tüketir, sözleri tüketir… Benlik biriktirirken, benliğini tüketir… Gören bir gözü, tutan bir eli, yürüyen bir ayağı satın alamayacak ve kaybedince tekrar sahip olamayacak kadar fakiriz aslında hepimiz. İhtiraslarımız, bitip tükenmeyen arzularımız için, az bir toprağa ihtiyaç var sadece.''
Mümin nasıl kurtulur nefsine gem vurmadan?
İnsanlar dünyalık peşinde tek amaçları bu nefis ne demek gem ne demek bilen var mı
Hocam anlamlı bir şiirdi kalemine sağlık tebrik ederim saygılar selamlar sunarım
Şiirime zaman ayırdığınız için, satır arası okumada
Dikkatiniz için teşekkür ederim üstadım.
Sağlıcakla kal.
Aşkları yapınca vatan, âşık olmuş vatandaşı.
Seven arayınca civan, sevilen olmuş yoldaşı
Meşkleri yapmışlar vatan, Dil'ler olmuş vatandaşı.
TEBRİKLER...yüreğinize sağlık sn Özcan İŞLER üstadım
En derin saygılarımla...başarılar dilerim,
Her şey gönlünüzce olsun..esen kalınız her daim.
Değerli üstadım şiirime zaman ayırdığınız için teşekkür ederim.
Sağlıcakla kal.
TÜM YORUMLAR (2)