Ruhu alır götürür Şiiri - Oktay Çekal

Ruhu alır götürür

En yüksek sevgide, yürüyorum yüreğimden,
Yaşıyorum duygularda, serin dokunuş oluyor nefesin…
Devleşiyor adımların, bana gelirken eziyor varlığımı adeta,
Hayal gibi rüyalardan çıkıyor, denizlere batmıyor bedenim…

Sen benim beklediğim hayatsın, yaşarım sende,
Sen benim gökyüzümsün, mavi dünyam hayalim,
Sen benim yönümsün yürüdüğüm, adımlarım…
Ruhum senle huzur bulur dört mevsim gibisin…

Yağmur gibi bereket oldun, tenime can,
Rüzgâr gibi serinliğin dinlendirir, ellerin dokunur huzur olursun,
Haydi, umutlara nefes çekelim, hayatın düşsün gücü…
Yeşil örtü serelim, yatsın yorgun bedenler…

Seviyorum sönmeyen bir volkanda, can bulur aşkım,
Lav olur en yüksek yıldıza dokunur, sönmez ateşi,
Yıkar bir gürültü dağların yamaçlarını, alır göçürür,
Dinmez bir enerjidir, tene işler ruhu alır götürür…

Oktay ÇEKAL
04.05.2012-01.29