Ruhtan Kale Şiiri - Şafak Akat

Ve anlar barındırırken içinde seni
Yalanlar arındırır hep senden seni.

Kalan kişilik kırıntılarıyla,
Ruhtan kale yaparken bulursun kendini.

Bir üflese gelecek;
Değil tuz buz,
Sus pus olacak hayatın.
Sonra da hayallerin;
Hep kus, kus...

Taze çıkmış ayrılıkların kokusu dolacak ciğerlerine!
Ve göğsünü sıkıştıracak o tecavüze uğramış verilen sözler.

Faili meçhul bir suikasta kurban gidecek ruhtan kalen.
Ama,
Ölmeyeceksin.

Korkma durmayacak kalbin, atacak.
Ve her atışında
Umutların daha da dibe batacak.