Zamanları durdurup çocukluğumdan başlasam.
Unutsam ;hangi acıya kaç mezar kazdığımı...
Her gün yeni bir iz bıraktığını.
Tek tek silinmiş renklerim.
Elimi uzatınca kaybolan mavi düşlerim.
Aşklarım yamalı, sevdalar hep yürekte saklı.
Bir defter arasında kurutulmuş hayallerim...
Kalp kırığıyla budanmış çiçeklerim.
Susmayı öğreti acı sözlerin.
Ölü değil...
Sadece nefes alıyor,
yanında bedenim.
Kayıt Tarihi : 3.5.2023 19:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!