Gök ağlıyor hasrettin içimde büyüdükçe
Ve ben katre, katre dökülüyorum sensizliğe
Dolup taşıyorsun, sürüklüyorsun meçhule
Kahretsin sensizliğin kadar acı vermez ölüm bile!
Ey Ruhumu saran, ruhsar!
Şimdi sığındım gözleri ay saçları yıldız geceye
Peki hangi imansız kuş konacak pencerene?
Ve hangi kitapsız ellerini dolayacak beline?
Azrail belinden sarsın seni ruhsar!
Gün geceye ayandır, sen ihanete ayan!
Sanma ki mutluluk uğrar semtine
Ben bütün beduaları tembihledim düşecekler peşine!
Kayıt Tarihi : 16.9.2009 04:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!