Biliyor musun, şimdi ruhlarımız sessiz…
Konuşmuyorlar, lal oldu dilleri…
Sessizlik ruhumda büyük bir çığlık gibi yankılanıyor…
Dargınlığın dikenli teli parçalıyor bedenimi…
Yokluğun sanki kor yağmuru damlası…
Dağlıyor ruhumu, hatta seni sakladığım her zerre yeri…
Ama haberin yok bu çilemden…
Biliyor musun, benim canım yanıyor…
Gel!
Ağla benimle…
Ya da Ağlatma!
Süzülürken gözünden sel gibi yaşlar…
Ve söndürürken ruhumun korunu…
Hatırla ettiğin yeminleri…
Dindir acıyan canımın çilesini…
Kayıt Tarihi : 8.10.2024 00:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!