Ruhlar da Kirlenir Şiiri - Necip Zeybek

Vücutlar gibi ruhlar da kirlenir,
Ama o,
Ne suyla ne sabunla temizlenir.
Kaldıysa azıcık vicdan,
Ve geçerse muhasebeye candan,
Belki birazcık o kir gizlenir.

Çocukça saflığı doğurtsun diye,
Gidilmez doktora, ebeye.
Kendin gireceksin hamama terlemeye,
Döküneceksin tas tas sıcacık tövbe suyundan,
Köpürte köpürte süreceksin sevgi sabunundan,
Karşılıksız yaptığın yardım ve iyilikler,
Tellak olup sana dönecek.
Ve dualarla ibadetlerle,
Borçlar ödenecek,
Ruhun doğduğun günkü gibi
Pak olup öyle huzura erecek.