Ruh ve Beden Diyaloğu

Ruh bedene dedi ki
Can mıyım, canan mıyım?
Aslında biz biriz
Seveniz, sevileniz
İkimiz bir sevginin
Tek çiçekli dalıyız
Seninle bu alemin
En güzel bir haliyiz.

Ruh bedene dedi ki
En güzeli sen misin?
Aslında biz biriz,
"Sen-ben" bir adlandırma,
Yarışmacı çatışma
Normatif agonizma
Eski yunandan neşet
Hem savaş hem rekabet
Her oyun var içinde
En güzele! Kalliste!
Tanrılar, tanrıçalar
Athena, Aphrodite
Hera, Paris, Helene
Altın elma, şan şöhret
Sparta city state
Ftonos, fetos, iftira
Hybris, kulis, entrika
Ve yıkılır Troya.

Ruh bedene dedi ki
Zaman sana yük müdür?
Seneler trinkostur,
İhtiyar olanlara
Açık kalan hesaptır,
En ağır yük vicdana
Vicdan ağır bir yüktür
İnsan olan insana.

Beden ruha dedi ki
Hoplayıp zıplıyorsun
Sen beni terk edersin,
Uçar gibi olmasam
Kimler keşif yapacak
Kim çıkacak uzaya.
En uzak ovalara
Biz birlikte yürüdük
Birlikte göçeceğiz
Bir ağacın dalında
Yine bahar ayında
Mavi bir tomurcukta
Sürgünler vereceğiz.

ἀγώνıσμα, Agonizma; Yarışma, oyun, rekabet etme, savaşma
city state; şehir devleti
Eski yunanda, her şehir devletinin kendi agonu vardı. Agonların en büyüğü Atina olimpiyat oyunlarıydı.
φθόνος,Ftonos; Fitne
ὔβρις, Kibir;
θριγκὸς-Trinkos; Harpuşta taşı
Conscientia est gravissimum pondus.;
Vicdan ağır bir yüktür