ey bu ruhu bu bedene bahşeden Rab
vakit ruhu bedenden ayırma vaktidir
bilirim evveli de sonu da ayrı ızdırab
çünkü alemde sensin tek müktedir
tek taraflı bozuldu azrail ile olan akit
kalmadı zaman ömürde tükendi vakit
dünya gözünde olduğunda boş sakit
bedenin ruhuna sadece ağır yük gelir
konuşmazdı insan bilse öyle ağır sözler
herkesten gizlese saklamaz yaşlı gözler
geçerken gözünden film şeridi gibi yüzler
yaşanılan pişmanlıklar sadece acı verir
artık dilde yüktür kuracagın cümleler
anlamsızdır aklından geçen düşünceler
an gelir Azrail tepende dikilince der
burdan gidecegin tek yer cehennemdir
Kayıt Tarihi : 11.1.2025 01:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!