Ruh Soykırımı Şiiri - Mustafa Turay

Hüznümü çalıp, kederimi kaçırdılar
İşte bunun için konuşamıyorum,
işte bu yüzden ağlayamıyorum
Aykırıyım sevda denen kapital düzene
ya da kanlı bir dalım kendi ağacımda
Melekler tanımaz beni
zaten bende onları hiç tanımadım

İnsan ruhu karanlık bir kuyu,
ruh en dipte ıslak ve çaresiz
Ruhum büyük bir iflasın eşiğinde,
soykırımım bundan ötürü

Dirençli bir ihanet ile
hastalıklı bir kalp arasındaki savaş bu
Bedenim telef olur amansız soykırımda
Tanımadığım zincirlenmiş melekler
alır götürür cesedimi