Hudut Yok Şiiri - Özlem Çay

sonra bir an duruyor
yürüyen ruhum,
bir an
bir an'da.
durup,donuyor,sona kalıyor,
sonsuzluk gibi.
üç beş saniyelik
bir asır gibi.
nüfus kütüğünden düşürüyorum
paslı kulaklara ulaşmayan
soyut kelimeleri
ki onlar gayrimeşru çocuklarım;
sevilmeyen piç şiirler sayılırdı.
bu, ruhu ölü çocukların
yetim kalmış şiirleri...

sonra bir an koşuyor
duran ruhum,
bir an
bir a'na..
koşuyor, koşup konuyor,
a'nın durulduğu yere
vurulmadan..
ruhumun sinyalini kesiyorum
asrın nasırlı garına yanaşmadan hemen önce,
kara yağız tren..
boyuna giden buz kesiği raylarına
enine uzatıp patlatıyorum şiir yüklü vagonları
ki onlar, el diline musallat
mısralar sayılırdı.,
bu, yanlış istasyonları yuva bilmiş
pusulasız şiirler...öz/