Her kim ve ne olursa olsun değer verme ruhsuza,
Evlat demez, kadir kıymet bilmez sen o soysuza;
En yakının da olsa, uzak dur, yanaşma o domuza,
Ömür kısa, malı, mülkü kalır dünyada, anılmaz bile...
Ruhu olan kahrı perişan ölsede ismi gider sonsuza.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta