Biziz seçen seçilmiş yalnızlıklarımızı
'öZGÜRLÜK ABİDESİ' gibi dimdik ve ayaktayız
Tühler, vahlar, keşkelere sığınıp
Mazeretler üretmeden yaşamayı yakıştırmışız bir kez kendimize
Ne giden atın yularını tekrar tutmayı dener,
Ne de tükürdüğümüzü yalarız...
Yerimizde saymamak, üretmek paylaşmak, çalışmak, her şeye
Sevgiyle yaklaşıp, hayata bebeğimiz gibi sımsıkı sarılmak
En belirgin özelliklerimiz.
Çizgimizden ödün veremeyiz.
Beğenmek,sevmek zorunda değil bizi kimse,
Değişemeyiz böyleyiz....
Kayıt Tarihi : 12.3.2010 13:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!