Ruh israfı Şiiri - Seyit Cafer Arvas

Sözden ve kirden yana ne varsa tıkamışsam kulaklarıma,
bir yağmursa şimdi rıhtımın en gemisizliğine düşen.
Kurak, çirkin ve bulutun isini taşıyan.
Kulaklarımı kaparım ben yine,
şimdi ben yine o rıhtımdan geçmişsem,
bende bırakmışsam gözyaşlarımı yağmura
kim anlar?
kim derki sen de bir gün tıpkı o rıhtımdaki yağmur gibi düşeceksin toprağa.

Bir sarsıntıdan geriye kalan, sadece insanlardan gülünmesini bekleyen bir çocuk,
bazen acı bazen de sırf acı olsun diye bağıran ozanların eşliğinde.
Bir güvercinin en serin yerinde
bende sığınmak isterdim.
Çılgınlık bu kuşların yaptığı.
Yahu gitmek mi? kaçmak mı?
nereye?
nereye gidilir tek sıra halinde.

Şimdi ben söz gelimi bin dokuz yüz altmışa kaçarsam,
yapabilir miyim...
Söz hakkım olmadan oynanan bilyeme çarparak parçalanmışsa dünyam.
Kökten yapılırcasına bir sağlamlık içerisinde
Semaverin yanan en kor ateşinde saklanmışsam eğer
üşümeyeyim diye...
En demli çaylara yine ben mi içmeliyim?

Bir kez gülünmüş müdür yüzüme içten ve özümsenen.
Hani kalabalık bir caddeden geçerken varsın İstiklal Caddesi veyahut İzmir kordonundan
kimsenin bilmemişliği de var, hani tanımamışlığı
şiirler tükürsem yerlere,
ezsem sonra .
Bir yerden sonra dışlanmaz mı şairliğim.

Güneşe kelepçe vurdum diye mi bu karanlıklar
yahu o zaman sormuyorum " Nedir bu güneşi kapamak " diye.
Bir sarılsa ve oda sarsılsa oysa yoldan geçen boynu bükük bir karanfil
içinde Edip Cansever şiirlerinden bir parça ve ya da tayların asaletini
sindirse, sindirse bana belki hiç öfkelenmeyeceğim.
Kaf dağından ağrı dağını dürbünle izlemeyeceğim.

Öfkeliyim evet.
Cehaletim sarmışsa tüm kanlarımı bir hücre boyunca.
öfkeliyim!
Boş aynalara bağırırmışım gibi susmayın karşımda ,
deyin ki sen kim yaşamak kim.
o zaman bilirim belki.. Bilmeliyim.
Öfkesizliğime de kimse kurban olamaz,
kalmadı öylesine delicesine aşklar.
Ben şimdi Kızılırmak'ın içinden her kulacımı atarak
ta Van gölüne oradan tuz gölünde ayaklanıyorsam eğer
bilin ki maviye olan aşkımdandır.
Bende bilirim "Dicle, Fırat, Kızılırmak Tuz ve Van gölü bir katildir aslında."

Ne yaptığını bilmeden yürümek serseriliktir sokaklarda,
ne yazdığını bilmeden yazmak avareliktir aslında.
Affı olmaz kağıdın israfının
affınıza sığınıyorum...
Ben bu kağıdı ruhumla israf ediyorum.

//2019