05.12.1979 / İstanbul
Kafam neden karışık, oturtamıyorum hiç bir şeyi yerine.
Bir kaos var, sanki her düşünce kendi yolunu çizmek istiyor ve ben sadece seyirciyim.
Ben neden böyleyim?
İçsel sorgularım başladı yine, sessiz bir fırtına gibi içimde.
Her sorunun bir cevabı olmalı, ama cevaplar yok, ya da ben göremiyorum.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta