Ruh Dünyamı Parçalıyor Özlemler

Gün yine döndü yüzünü bahtıma, karardı bulutlar
Ruhumda ağlıyor silinmemiş bin-bir nice aşklar
Keder gem vuruyor sineme, şarkılar içli ve hüzünlü
Dinleyip dinleyip doyamadığım "Gesi Bağları" gibi!

Ayan oluyor unutulmaya yüz tutmuş güzellikler
Elimde papatya "sevmiyor" diye bir bir dökülüyor
Vuruyor hançeri görünmez bir güç kalbimin içine
Sanki bir ben kalmışım bu dünyada eli kanlı gibi!

Hüznün cendereleri sıktıkça sıkıyor bedenimi
Tutmaya özlem duygudum eller nerde kaldı?
Hani o çocukluğumdaki masum sevinçlerim
Kala-kalmışım ben bir yetim, sanki öksüz gibi!