..rüzgargülü döndü durmadan
karayele kardeş.. yıldızı gösterip
kopacak bir fırtınanın habercisi miydi...
Kaf'ı ipe çekti küfrederek yorgun bir balıkçı
sürgün edildi tutuşan çocukluğum
güneşe karşı
neler eksildi benden...
bozuk para atılırmış suya dilek için
yoktu yanımda
tüm bozuk yanlarını attım nehire
elde sıfır moralimin
bir mezar bıraktım suyun coğrafyasına
kanadını değdirip değdirip havalanan
can kokulu bir kuş
yüzünü yitirmiş
belki de aşkını..
kaçırdı oltasını balıkçının
yüreğimin çağıltısına düşen güneş
yolunu işaretliyordu sonsuzluğun
günü terk ederken
bir telini yakaladım ışığının
ruh dirildi
su yükseldi bir anda...
Kayıt Tarihi : 22.7.2004 15:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mehmet ERDAL KAYA
TÜM YORUMLAR (3)