yıllar geçtikçe
beden - ruh bir diğerine ayak uyduramıyor
kah ruh koşuyor, beden tökezliyor
kah beden coşuyor, ruh haline bürünüyor
vaktin nakti
yaşanmış, yaşanan, yaşanacakların
öte - berisinde
okyanus her nasılsa
fındık kabuğuna
sığamıyor
Kayıt Tarihi : 24.5.2006 15:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
aslında bazen büyük bir haksızlık;
içi, edindiği tecrübelerle hayatın daha bir tadına varırken dışı pörsüyor insanın.
kendini farketmemiz için koca bir pankart mı açmalı GERÇEK? ''ÖLMEK İÇİN YAŞAMIYOR MUYUZ?''
hayat...getirin ne olursa olsun götürün sağlık ve huzursuzluk olmasın..seni her şart altında ömrüme kabul ediyorum..:))
içimi dışıma çıkardı bu şiiri yeniden okumak..
ben bu kalemi...ve anlatılarını çok seviyorum.
nurcan usta
hepsine tek tek bakacağım şimdi.hem de tek ayak üstünde:))))
sevgiler
nrcn usta
fındık kabuğuna
sığamıyor**
öyle izahsız bir genişlikteki ruh hangi bedene sığsın, yıllar geçemse de sığmaz... delişmendir ruh...
TÜM YORUMLAR (47)