Sevdanın kabzası değdi ruhuma.
Kör bir muamma dağladı tenimi.
Çatlayan bedenim durdu doğuma.
Kaybettim cismimde öz benliğimi.
El sallama gelmem, gelemem sana.
Ayaklarım bağlı, her yan kapalı.
Kendimde değilim yar anlasana.
Benliği terk edip sana sapalı.
Usandım hayata puslu bakmaktan.
Kulağımda çınlar hüznün çağrısı.
Tükendim sel gibi boşa akmaktan.
Ne zaman dinecek bu ruh ağrısı?
Nisan 1997
Amasya
Kayıt Tarihi : 23.8.2009 11:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!