Rubâîler (1) Şiiri - Rukiye Aydın

Câm-ı dilden seç kelâmın yâre sun
Eyle kilkim dil-merâmın yâre sun
Eyle nâzik eyle nârin işle kim
Aşk suhûfun çeşm-i dilden okusun

*

Yek-vücûd bir âlemin esrârına
Daldı gönlüm oldu hayrân sırrına
Özde kâmil halde âmil hem-verâ
Zikre durmuş Hâlik’ın ikrârına

*

Rişte-i cân dest-i kudretten geçer
Bilse âlem dest-i hil’atten geçer
Etme tân bir cânı ey cânım o kim
Sırra mazhâr dest-i kudretten içer

*

Şol makâmı ışk’da ervâh cem olur
Sırr-ı vahdet âşıkanda dem olur
Nûr-i hil’at mihr ü mâh-ı setr eder
Taht-ı arş’da âşıkan hem-dem olur

*

Ol Cemâl’dir aşkı lütfûn eyleyen
Lütfu sûz-i dilde efzûn eyleyen
Hem tecellî hem tesellî eyleyip
Âşıkânı dilde meftûn eyleyen

*

Rişte-i cân rabdedip yâr cânına
Cân-ı cânânım tecellî eylemiş
Kudret-i aşk hükmedip her ânına
Cân-a cânânım tesellî eylemiş

*

Fehmolunmaz dil’de kâmil olmadan
Aynalardan ilm’de âmil olmadan
Râh-ı aşkın şol safâsın ey gönül
Ol tecellî yârda şâmil olmadan

*

Dilde ân’â şerh imiş esrâr-ı aşk
Mürg-i cânâ zikr imiş ikrâr-ı aşk
Rabd edip bir cânı bir cânâ O kim
Dilde cânân vahy imiş ikrâm-ı aşk

*

Yevm-i hilkat şol zemîn ü âsüman
Yetti yârim tâ ezelden bî-mekân
Zikre durmuş dil-rakîkin söyletir
Sine-sûzum bekle konsun bî-zaman

*

Ol hakîkat şerbetin hem-nûş eder
Tâ derûnu sîneden hem-gûş eder
Olma mahzûn kesme ümmid ey gönül
Vâhidet nûrun bilen hem-cûş eder