Bülbül güle konsa dillenir gülün gülü,
Bülbül şımarır durur sever durur gülü,
İnsansa yolar gider, demez ki sevmeli,
İnsanlara ders olur, Larende bülbülü.
(Mef’ûlü/ Mefâilün / Mefâilün /fe ül)
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
