Erdemli Yüzünle Bak.
Hiç kimseyi hor da görme saf da bilme,
Herkes sana kör bakar, düşün de gülme,
Erdemli yüzünle bak, ne hor ne saf gör,
İnsan gibi gör, sakın gülüp de geçme.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla