Rotası meçhul bir sefere çıkıyorum

dalga sesleri cama vuruyor
vapurun buğulu penceresine adımı yazıyorum
elimde bir simit
bir bardak çay
hülyalara dalmışım
deniz mavi
deniz sonsuzluk

denizin melodisi
denizin sesi
bir martı sürüsü
kızılca çığlıklar öksürüyor
köpürüyor derya
rotası meçhul bir sefere çıkıyorum

üç vardiya nöbetlerdeyim
boşluğa düşüyor suskum
hıfz arşivime doluyor güneyden bir esinti
puslu bir havada sürükleniyor gemim
şehrin üstüne çöküyor sis
ay ve yıldız kanat çırpıyor başımın üstünde
bir o tarafa bir bu tarafa sürükleniyorum
sulara gömülen adalar gibi

ayın şavkı vuruyor
parıltılar dönüp duruyor civarımda
keman çalınıyor kız kulesinin dibinde
ciğerime doluyor üsküdar nağmeleri
arzular gökyüzü griliğinde
bodoslama bir gök gürültüsü
iniyor ruhumun derinliğine

üşüyor akşam üstü
yorgun sözcükler beynimde zonkluyor
dönüyor gemi pervaneleri
beyaz köpüklere boğuluyor deniz
gece gündüz
yirmi dört saat

semanın ışıkları sönüyor bir bir
arazi şimşekler çakıyor ard arda
sarsılıyor tepeden tırnağa bütün cihetler
koca boşluk çöküyor üzerime
içimin kırılma noktasından
hızla akıp gidiyor

efkarımın buğusu tütüyor
eski bir gemide sabahı bekliyorum
bir deniz ülkesinde
kopuyor nuh tufanı
korsan bir gök gürültüsü
umutlarımı alıp götürüyor

redfer