Rosa Justitia Kosmos Şiirleri - Şair Ros ...

Büyülü bir ağdır hayat.
Derince içine daldığımız.
Zenci bacının söylediği gibi,
Kimi zaman
Küçük bir karanlık,

Şimale doğru akan dereler,
Erkenden bellenmiş
Bahçeler, sürülen ekenekler,
Ahırların sürgüleri, ovaların ıslıkları,
Ve kiliselerin çanları
Aynı ritimle çalar ikindi vakitleri.

Çağır, garson çağır!
Bir konsomatris çağır
İçsin bizimle sabaha kadar
Bir bilseniz onların yerinde
Olmak isteyen ne kadarları var?

Geçenlerden
Çıkıp Çamlıca’da dolaştım
Sonra Eminönü‘ne indim
Güvercinler koşup geldiler yanıma
Onlara yem atıp seyrettim.

Çölde bir çadır
Açık bir ocak, karşı vahaya,
Sırtını dayayacak bir kaya,
İşte hayat bundan ibarettir.

Sevgili doktorlar, hemşireler
Hastalar, kazazedeler
Hepsi sizden medet beklerler
Bunun için ellerinizi öpmek isterdim
Ama şu menfurların
Türemesini engelleseniz

Eski memleketim
Ne güzeldi o dar sokaklar
Meyilli basamaklar
Nakışlı balkonlar
Çivilere asılı peşkirler
Merteklerde gaz lambaları

Rüzgar es.
Es esbidiğin kadar
Selam götür yürekleri güzel ölülere
Sor hal hatır onlara
Uç dağların tepelerinden

Bahçeler vardi güllerle süslü,
Bilbüller, kanaryalar öterdi serden.
Fisunlu bir diyardayım şimdi,
O günler kayıplara karıştı.

Batmış Aralık fırtınasında

Gece yarısı açılmış,
Berzah’da difana günlük.
Dört noktada birleşmiş
Beyaz bir aydınlık.