Gündüzün geceye teslim olduğu bir zamanda
Sıkılan ruhumu bir nebze olsun rahatlatırım
Umuduyla kendimi ıssız sokaklara vurdum
Yürümeye başladım,bacaklarım bedenimi
Taşımakta zorlanıyor dizlerim bükülmüştü
Sanki bütün dünyanın yükü omuzlarımdaydı
Gök yüzünde ay ışığı altında gecenin hakimleri
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta