Roller ve Kadın Şiiri - Serap Tepedelen

Hani bir an için nasıl bir kadın olacağını kestiremedi.Daha doğrusu hangi tip kadın arasına giriyordu.Kendini bir kategoriye sokmak istedi,beceremedi.

'Aptal Kadın'rolünü oynadı bir süre.Saf saf baktı çevresine...Yaralandı,hırpalandı,örselendi durdu.Ancak 'aşk'denen o kahrolası duygu vardı ya,işte o duyguydu gözlerine mil çektiren.Yandı,kül oldu.'Yok canım,olamazdı-olmamalıydı-olmayacaktı da...Oysa hiçbir şey olmayacaktı ki zaten, eğer o 'cesaret'denen görünmez melek gelip omzuna konmasaydı...'Aptal Kadın', daha çoookkkk aptalları oynayacak,saf saf bakacaktı çevresine...

'Öfkeli Kadın'rolünü oynadı bir süre.Suratını astı,çekildi bir köşeye.Öfkesini kustu alabildiğince...Kor oldu yüreği.Volkanlar patladı ardı ardına...Ancak onu,kendinden başkası duymadı.Öfke,yarıyolda bıraktı onu.

'Mutlu Kadın'rolünü üstlendi bu kez.Gülücükler dağıttı çevresine...Kimselere belli etmedi yaralandığını.Oysa yarası,gün geçtikçe kanıyor,gün geçtikçe büyüyordu.Acısını dişlerinin arasına kıstırdı.Gülümsedi...Gülümsedi...Gül...

Gün geçti,devran döndü...Devran döndü,gece yandı günün ortasında.Öyle bir an geldi ki artık ineceği durağı bilmesi gerekiyordu.Düğmeye bastı,durdurdu arabayı.İndi.Sadece bir el salladı geride kalana...

'Yürekli Kadın'olmayı başarmıştı en sonunda.Artık ne bir rol üstlenmesine gerek vardı,ne de kendini kandırmaya.Hani 'aşmak'diye bir sözcük vardı ya çoğu kez söylenen.O,çoktan aşmıştı kendini.Omzuna konan'Cesaret'denen o melekle gözgöze geldi.Gülümsedi.Ama bu kez gerçekten de gülümsedi...Ağlamalar,sızlanmalar,ne oldu ya da ne olacaklar geride kalmıştı.

İneceği durağı bilmişti artık 'Yürekli Kadın'.Hiçbir şey için geç değildi.Ardına bakmamaya kararlı yürüdü gitti....

Serap Konuk

17.03.2011,Bursa