Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
İnsanlara güvenimi yitirdim
İlgi alakamı artık bitirdim
Çekildim köşeme sustum oturdum
İnsan sandıklarım robotmuş meğer
Günümüz gerçek insanı yalnızlaştırıyor maalesef.
Kutlarım Ozanım,
Değerli kaleminizden nice şiirlerinize
Selam ve saygılarımla.
Emeğinize yüreğinize sağlık üstadım. Değerli kaleminizden anlamlı ve güzel bir şiir okudum. Kaleminiz daim olsun. Selam ve saygılarımla
Günümüzde yaşanan onca şeye bakınca bir anlam veremiyor insan. Şiirinizi okuyunca ben de acaba dedim... Emeğine, kalemine sağlık.
"Robot",
İnsan.........
Galiba o da "kader!"
Gelecek, başa
Duygu yok
Vicdan yok
Mantık da yok!
Tebrikler Ozanım.
Çok güzel şiir sevgiler saygılar selamlar sağlıcakla kal Allah'ın selameti üstüne olsun
Çoğunluğa ayak uydurup huzur içinde yaşamak mı? Yoksa hür iradenle kendi yolunu çizip bunalıma mı sürüklenmek? Robot olup duygusuzluk duygusunu huzura atfetmek mi? Yoksa insan olup Megakent yalnızlığını, buhranlığını, bunalımını yaşamak mı?..
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta