Rızık Şiiri - Müyesser Doğan

Bir bilinmezligin yolcusuyuz biz,
Ertesi günün gün doğumunu,
uyanmak bile muamma bize
Ekmeği aşı ve dahi aldığın nefes.
O bile hediyedir bize.
Ey yeryüzünün misafiri insanı beşer.
Huzur senin içindeki umuttur.
Ve karşılaştığın insan,
Bir kalıntı bırakır benliğin de,
Sevmeği kimden öğrendiysen.
O kadar seversin.
Gerçek bir aşığın dizinin dibin de bekle şimdi,
Gerçek bir sevdayı düşle,
Kalbinin rızkı odur.
Doğru olmak zor,
Mükâfatı kutsal bir sonsuzluk.