Mavi,
Maviden bakardı penceresi.
Kapıları açılırdı mavi.
Neymiş efendim,
Ben geçiyormuşum evin önünden.
-
Gençtim o zamanlar.
Mücella bilmez, sağlam içerdik dostlarla.
Sigaram yoktu, eylemlere giderdik.
Bir simit alır, bölüşürdük altıya.
O zaman bir başkaydı tabi.
Saat 3'ü geçince görünürdü rüyalar.
Olası depremler, iyi ki o fay hattında değiliz.
Saçma sapan okunan hikayelerden
Düşler kurulur
Saat 3'ü geçince.
-Ölmeme az kaldı,diyorum.
Bu iç içe geçmiş sigaralar ve benim göğüslerimin yükselip alçalmasıyla sıkışan nefesim.
Alırken ciğerlerimi deşen oksijen,
Verdiğimde atmosferi parçalıyor karbondioksitim.
Sen,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!