Hasretinden tecelli gözlerine
Riyasız rüya görmez
Ansızın parlayan yıldızlar gibi
Gecede bulunur
Gündüz kaybolursun
Ekilen tohumların gövdesi
Toprağı sarar
Çatlatır sonra onun özgür sevdası
Başını dağlara yükseltir
Ancak umutlandığı zaman
Ayaklarının toprağa
Değmesini hatırlar
Birbir depreşir hatıralar
Her dost düşman mı
Ne zaman ulaşır
Kendini böyle sanan
Kov yolundan
Dikili hoyratca duran putları
Cansız yığınlar kadar sessiz
Kayıt Tarihi : 18.4.2010 15:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!