Riyakar Gülüşler Şiiri - Kemal Berk

Kışın ortasında, estirirse yaz
Ağacı kandırıp, çiçek açtırır
Riyakar gülüşten, aldığında haz
Yüreğe çarparken, döktürür yaşı

Ne özü, bellidir, nede son sözü
Yaptığı her işte, bırakır közü
Suratlar asılır, görseniz gözü
Acılar içinde, gerilir kaşı

Bal vermez arının, iğnesi kötü
Güvenip sır verme, bozuktur sütü
Her yerde konuşur, korkaktır ödü
Kararan şu kalpler, andırır taşı

Bukalemun gibi, her renge girer
Ermeden murada, binlerce türer
Varsa bir problem, üfürür çözer
Herkesle anlaşan, taşıyor başı

Kaçarsan kovalar, aslanı andırır
Üstüne varırsan, o an kandırır
Kötülük baş tacı, seni azdırır
Zehiri verirken, bal yapar aşı

İnsanı gerdirip, yoldurur saçı
Dost gibi görünür, veriyor acı
Yapıyor o anda, hemen baş tacı
Bunların ne boy pos, ne belli yaşı

Kemal’eren Kemal Berk
3.2.2021